از مبادله پایاپای تا نیاز به نقدشوندگی

در سومین قدم از «نقشه الف» در خصوص پول، تمرکزمان را بر روی موضوع کمیابی و سوال «چی؟» معطوف می‌کنیم.

در بخش دوم، شما تبادل و تخصص را اختراع کردید و محبوبیت آنها را نزد عموم بالا بردید و بدین ترتیب فرصتی برای ایجاد ثروتی بی‌نظیر فراهم کردید. باید بگویم که کارتان حرف نداشت. اما هنوز یک مشکل وجود دارد. در خصوص مبادله پایاپای، که حالا رفقای غارنشین‌تان انجامش می‌دهند، کاربرد به نسبت تعداد افرادی که اقدام به مبادله می‌کنند، افزایش می‌یابد، اما اختلاف هماهنگی میان عرضه و تقاضا برای هر کالا در مقایسه با دیگر کالاها نیز بالاتر می‌رود؛ چرا که تعداد احتمالات [ترکیب] ممکن نیز بالاتر خواهد رفت.

این مشکل دو جنبه دارد: اولین مسئله نگرانی‌ها در خصوص محاسبه، برقراری ارتباط و رهگیری تمام حالت‌های مبادلات است چرا که هر غارنشین باید اعلام کند که حاضر است چه میزان از هر چیزی را برای مبادله قبول کند. مشکل بعد نقدشوندگی در جفت‌ها [حالت‌های] مبادلات است (در بسیاری از حالت‌ها مبادله امکان‌پذیر نیست؛ اقتصاددان‌ها از این حالت با نام «عدم تطابق نیازها» یاد می‌کنند.

مثلا آلیس چیزی دارد که باب خواهان آن است، اما آلیس خواهان جنس باب نیست یا حداقل در آن زمان خاص چنین نیازی برای او وجود ندارد. نگرانی اول را می‌توان با پیشرفت در فناوری اطلاعات (مانند اختراع نوشتار به منظور رهگیری ترکیب‌های احتمالی در تبادلات) کاهش داد. از طرف دیگر برای نگرانی دوم نیز راه‌حلی وجود دارد و می‌توان از طریق تاخیر در تحویل یکی از دو کالای مورد مبادله بر آن فائق آمد. به‌عبارت دیگر اختراع اعتبار (Credit) کمک بزرگی به حل این مشکل کرد. این اختراع هنگامی که نیازها در زمان مشخص تطابق ندارند اما در بازه زمانی دیگری تطابق پیدا می‌کنند، بسیار کارآمد خواهد بود. اما مشکل هنوز وجود دارد و روند تخصص را کند می‌کند.